چرا گاهی در رابطه به محبت طرف مقابل شک داریم؟

آیا تا به حال در رابطه ای بوده اید که با وجود تمام نشانه ها، باز هم نتوانید به محبت طرف مقابل اعتماد کنید؟ این احساس ناخوشایند، می‌تواند ریشه در عوامل مختلفی داشته باشد. شناسایی این عوامل، اولین قدم برای حل این مسئله است.

در این پست، به 17 نکته می پردازیم که میتوانند دلیل شک شما به محبت شریک عاطفی تان باشند:

• تجربیات تلخ گذشته: اگر قبلاً در روابطی بوده اید که در آن مورد خیانت یا بی مهری قرار گرفته اید، احتمال دارد این تجربیات، روی دیدگاه شما نسبت به روابط فعلی تان اثر بگذارند.
• اعتماد به نفس پایین: وقتی خودتان را لایق عشق و محبت نمی دانید، پذیرش محبت دیگران برایتان دشوار می شود و مدام به دنبال نشانه هایی از عدم علاقه در رفتار آنها می گردید.
• اضطراب جدایی: ترس از دست دادن طرف مقابل می‌تواند باعث شود به رفتارهای او بیش از حد حساس شوید و هر نشانه ای را به عنوان تهدیدی برای رابطه تان تلقی کنید.
• سبک دلبستگی ناایمن: افرادی که در کودکی دلبستگی ناایمنی را تجربه کرده اند، در بزرگسالی نیز در روابطشان با مشکل مواجه می شوند و به سختی میتوانند به دیگران اعتماد کنند.
• عدم شناخت کافی از طرف مقابل: اگر هنوز شناخت کاملی از شریک عاطفی خود ندارید، ممکن است رفتارهای او را به اشتباه تفسیر کنید و به این نتیجه برسید که او به شما علاقه مند نیست.
• مقایسه رابطه فعلی با روابط کاملا مطلوب: مقایسه مداوم رابطه خود با استانداردهای غیر واقعی که در ذهن دارید، می‌تواند باعث شود از داشته هایتان راضی نباشید و مدام به دنبال نقص بگردید.
• مشکلات ارتباطی: عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر با طرف مقابل و بیان نیازها و نگرانی ها، می‌تواند باعث سوء تفاهم و ایجاد شک و تردید شود.
• وجود نشانه های واقعی از بی توجهی: گاهی اوقات، شک شما بی دلیل نیست و طرف مقابل واقعاً به شما توجه کافی نشان نمی دهد.
• رفتارهای متناقض طرف مقابل: اگر شریک عاطفی شما گاهی مهربان و صمیمی و گاهی سرد و بی تفاوت است، طبیعی است که به احساسات او شک کنید.
• عدم صداقت در رابطه: پنهان کاری و دروغ گفتن می‌تواند اعتماد را از بین ببرد و باعث شود به تمام رفتارهای طرف مقابل شک کنید.
• فشار اجتماعی و خانوادگی: نظرات منفی دیگران در مورد رابطه تان می‌تواند باعث شود به آن شک کنید و به دنبال تایید از طرف آنها باشید.
• حسادت: حسادت می‌تواند باعث شود به تمام رفتارهای طرف مقابل شک کنید و او را به خیانت متهم کنید.
• عدم هماهنگی در انتظارات: اگر انتظارات شما و طرف مقابل از رابطه با هم متفاوت باشد، ممکن است احساس کنید که نیازهای شما برآورده نمی شوند و او به شما اهمیت نمی دهد.
• مشکلات روحی و روانی: برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب میتوانند باعث ایجاد افکار منفی و شک و تردید در مورد روابط شوند.
• فشار و استرس زیاد در زندگی: استرس و فشار زیاد می‌تواند باعث شود حساس تر شوید و به راحتی از کوره در بروید و به طرف مقابل شک کنید.
• عدم ابراز علاقه کلامی و رفتاری: اگر طرف مقابل به اندازه کافی به شما ابراز علاقه نمی کند، طبیعی است که به محبت او شک کنید.
• تغییر ناگهانی در رفتار: اگر رفتار طرف مقابل به طور ناگهانی تغییر کند، مثلاً سرد و بی تفاوت شود، ممکن است این تغییر رفتار باعث شک و تردید شما شود.

شناسایی این عوامل، گام مهمی در حل مشکل است. سعی کنید با خودتان صادق باشید و ببینید کدام یک از این موارد در مورد شما صدق می کند.

در گام بعدی، با طرف مقابل خود صحبت کنید و نگرانی های خود را با او در میان بگذارید. سعی کنید با هم به راه حلی برسید که به بهبود رابطه تان کمک کند.

اگر شک و تردید شما به محبت طرف مقابل، زندگی شما را مختل کرده است، بهتر است از یک متخصص کمک بگیرید.

1. تجربیات تلخ گذشته

سابقه روابط ناموفق، خیانت یا بی‌توجهی در گذشته، می‌تواند باعث شود که با احتیاط و بدبینی وارد روابط جدید شویم. این تجربیات باعث ایجاد یک “طرحواره رهاشدگی” یا “طرحواره بی‌اعتمادی” می‌شوند که باعث می‌شود همواره منتظر تکرار الگوهای منفی باشیم.

حتی اگر طرف مقابل ما هیچ نشانه ای از بی‌مهری نشان ندهد، باز هم ناخودآگاه منتظر بروز رفتاری مشابه رفتارهای گذشته خواهیم بود.

این انتظارات منفی می‌توانند باعث ایجاد سوءتفاهم و تنش در رابطه شوند.

شناخت و پردازش این تجربیات گذشته، گام مهمی در ایجاد یک رابطه سالم و مبتنی بر اعتماد است.

مشاوره روانشناسی می‌تواند در این زمینه بسیار مفید باشد.

سعی کنید به جای تمرکز بر احتمالات منفی، بر جنبه‌های مثبت رابطه خود تمرکز کنید.

2. عزت نفس پایین

وقتی عزت نفس پایینی داریم، خودمان را لایق عشق و محبت نمی‌دانیم. این احساس بی‌ارزشی باعث می‌شود که همواره در این فکر باشیم که طرف مقابل ما بالاخره متوجه “عیب‌های” ما خواهد شد و از ما دلسرد خواهد شد.

مدام از خود می‌پرسیم: “چرا من؟ من که ارزشی ندارم. “

حتی اگر طرف مقابل ما به شدت ابراز علاقه کند، باز هم در باورپذیری آن دچار مشکل می‌شویم.

احساس می‌کنیم که این عشق، واقعی نیست و دیر یا زود از بین خواهد رفت.

تقویت عزت نفس از طریق خودآگاهی، پذیرش خود و انجام فعالیت‌هایی که به ما حس خوبی می‌دهند، می‌تواند در رفع این مشکل بسیار موثر باشد.

به خود یادآوری کنید که شما ارزشمند هستید و لایق عشق و محبت.

تمرین‌های خوددوستی و قدردانی از خود را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

به جای مقایسه، از دیگران الگو بگیرید و سعی کنید جنبه‌های مثبت روابط آنها را در رابطه خود پیاده‌سازی کنید.

7. کمبود ارتباط موثر

عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر با طرف مقابل، می‌تواند باعث ایجاد سوءتفاهم و شک و تردید شود. اگر نتوانید به راحتی در مورد احساسات، نیازها و انتظارات خود صحبت کنید، ممکن است طرف مقابل شما نتواند به درستی شما را درک کند و نیازهای شما را برآورده کند.

مهارت‌های ارتباطی مانند گوش دادن فعال، ابراز وجود سازنده و حل تعارض، از ارکان اصلی یک رابطه سالم هستند.

سعی کنید با تمرین و آموزش، مهارت‌های ارتباطی خود را بهتر کنید.

در مورد احساسات خود صادق و شفاف باشید، اما از سرزنش و انتقاد پرهیز کنید.

به حرف‌های طرف مقابلتان با دقت گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.

اگر در برقراری ارتباط موثر با طرف مقابلتان مشکل دارید، می‌توانید از یک مشاور متخصص کمک بگیرید.

8. ناهماهنگی در ارزش‌ها و اهداف

اگر در ارزش‌ها و اهداف خود با طرف مقابلتان ناهماهنگی داشته باشید، ممکن است احساس کنید که در یک مسیر نیستید و این موضوع می‌تواند باعث ایجاد شک و تردید در شما شود.

مثلا اگر شما به دنبال یک رابطه جدی و تعهد بلندمدت هستید، در حالی که طرف مقابلتان فقط به دنبال یک رابطه کوتاه مدت و غیرمتعهدانه است، این ناهماهنگی می‌تواند باعث ایجاد ناامنی و نارضایتی در شما شود.

اگر ناهماهنگی‌های اساسی وجود دارد، ممکن است لازم باشد که در مورد ادامه رابطه خود تجدید نظر کنید.

اگر در مورد این موضوع با طرف مقابلتان اختلاف نظر دارید، سعی کنید با گفتگو و مذاکره به یک نقطه مشترک برسید.

در برخی موارد، ممکن است لازم باشد که برای حفظ رابطه، از برخی از اهداف و آرزوهای خود چشم‌پوشی کنید.

9. حسادت و رقابت

حسادت و رقابت در رابطه، می‌تواند باعث ایجاد شک و تردید و از بین رفتن اعتماد شود. اگر شما یا طرف مقابلتان به طور مداوم به رفتارهای یکدیگر حسادت می‌کنید یا سعی می‌کنید با هم رقابت کنید، این موضوع می‌تواند باعث ایجاد تنش و نارضایتی در رابطه شود.

حسادت اغلب ناشی از احساس ناامنی و کمبود است.

رقابت می‌تواند ناشی از عدم اعتماد به نفس و نیاز به اثبات خود باشد.

برای غلبه بر حسادت و رقابت، باید بر تقویت اعتماد به نفس خود تمرکز کنید و به رابطه خود اعتماد داشته باشید.

سعی کنید به جای رقابت با طرف مقابلتان، از موفقیت‌های او خوشحال شوید و از او حمایت کنید.

اگر حسادت و رقابت در رابطه شما به یک مشکل جدی تبدیل شده است، می‌توانید از یک مشاور متخصص کمک بگیرید.

10. عدم وجود مرزهای سالم

عدم وجود مرزهای سالم در رابطه، می‌تواند باعث ایجاد احساس خفگی و از بین رفتن استقلال شود. اگر شما یا طرف مقابلتان به طور مداوم مرزهای یکدیگر را زیر پا می‌گذارید (مثلاً بدون اجازه به وسایل شخصی یکدیگر سرک می‌کشید یا در تصمیم‌گیری‌های شخصی یکدیگر دخالت می‌کنید)، این موضوع می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی و ناامنی در رابطه شود.

برای ایجاد مرزهای سالم، باید در مورد نیازها و انتظارات خود با طرف مقابلتان صحبت کنید و به مرزهای او احترام بگذارید.

اگر در ایجاد مرزهای سالم در رابطه خود مشکل دارید، می‌توانید از یک مشاور متخصص کمک بگیرید.

مرزها انعطاف پذیر هستند و میتوانند با توجه به شرایط تغییر کنند.

11. فانتزی‌های غیرواقعی

داشتن فانتزی‌های غیرواقعی در مورد رابطه، می‌تواند باعث ایجاد ناامیدی و نارضایتی شود. اگر شما تصویری کاملا مطلوب و غیرواقعی از رابطه در ذهن خود دارید و انتظار دارید که طرف مقابلتان همیشه مطابق با این تصویر عمل کند، ممکن است با واقعیت‌های رابطه دچار مشکل شوید.

هیچ رابطه‌ای کامل و بی‌نقص نیست و همه روابط فراز و نشیب‌های خود را دارند.

به جای تمرکز بر فانتزی‌های غیرواقعی، سعی کنید رابطه خود را همانطور که هست بپذیرید و از جنبه‌های مثبت آن لذت ببرید.

فانتزی ها میتوانند به رابطه شما آسیب بزنند.

به جای فانتزی به واقعیت های رابطه تان نگاه کنید.

روابط واقعی نیازمند تلاش هستند.

12. مشکلات حل نشده

مشکلات حل نشده در رابطه، می‌تواند باعث ایجاد انباشت نارضایتی و شک و تردید شود. اگر شما به طور مداوم از مشکلات خود فرار می‌کنید و سعی نمی‌کنید آنها را حل کنید، این مشکلات به مرور زمان انباشته می‌شوند و باعث ایجاد تنش و نارضایتی در رابطه می‌شوند.

برای حل مشکلات، باید با طرف مقابلتان صحبت کنید و سعی کنید با هم به یک راه حل برسید.

از سرزنش و انتقاد پرهیز کنید و به جای آن بر پیدا کردن راه حل تمرکز کنید.

مشکلات حل نشده مانند سمی برای رابطه عمل می کنند.

به مشکلات به عنوان فرصتی برای رشد نگاه کنید.

همکاری و همفکری کلید حل مشکلات است.

13. تاثیرات خارجی

تاثیرات خارجی (مانند دخالت‌های خانواده و دوستان)، می‌تواند باعث ایجاد شک و تردید در رابطه شود. اگر خانواده یا دوستان شما به طور مداوم در رابطه شما دخالت می‌کنند و نظرات منفی خود را ابراز می‌کنند، این موضوع می‌تواند باعث ایجاد ناامنی و شک و تردید در شما شود.

برای محافظت از رابطه خود در برابر تاثیرات خارجی، باید مرزهای مشخصی را تعیین کنید و از دخالت‌های دیگران جلوگیری کنید.

مشورت کردن با دوستان و خانواده می‌تواند مفید باشد، اما تصمیم نهایی با شماست.

از رابطه خود در برابر نظرات منفی محافظت کنید.

تصمیمات رابطه تان را خودتان بگیرید.

14. کمبود صمیمیت

کمبود صمیمیت (چه صمیمیت جسمی و چه صمیمیت عاطفی)، می‌تواند باعث ایجاد احساس دوری و شک و تردید شود. اگر شما و طرف مقابلتان به اندازه کافی با هم صمیمی نیستید و احساس نزدیکی و ارتباط عمیق با هم ندارید، این موضوع می‌تواند باعث ایجاد نارضایتی و ناامنی در رابطه شود.

برای افزایش صمیمیت، باید وقت بیشتری را با هم بگذرانید و فعالیت‌هایی را انجام دهید که هر دو از آن لذت می‌برید.

در مورد احساسات و نیازهای خود با هم صحبت کنید و به حرف‌های یکدیگر با دقت گوش دهید.

صمیمیت فقط رابطه جنسی نیست.

17. بدبینی ذاتی

برخی افراد به طور ذاتی بدبین تر از دیگران هستند و تمایل بیشتری به دیدن جنبه های منفی هر چیزی دارند. اگر شما یک فرد بدبین هستید، ممکن است به طور ناخودآگاه در مورد محبت طرف مقابلتان شک کنید و منتظر اتفاق بدی باشید.

بدبینی می‌تواند رابطه شما را مسموم کند.

برای غلبه بر بدبینی، باید سعی کنید دیدگاه مثبت تری نسبت به زندگی داشته باشید و به جنبه های مثبت رابطه تان توجه کنید.

سعی کنید به جای تمرکز بر احتمالات منفی، به احتمالات مثبت فکر کنید.

افکار مثبت را جایگزین افکار منفی کنید.